Is sacrale geometrie alleen maar leuk, interessant of mooi om te zien en heeft het verder weinig concrete waarde ?
Maar dat is nu net het punt. Men kan moeilijk naast de vele praktische toepassingen van sacrale geometrie kijken, weliswaar in de vergetelheid geraakt mede door de dominantie of eenzijdigheid van het analytische denken (zie ook dit artikel over De eenheidscirkel en voorbeelden van sacrale geometrie).
Er is echter één cruciale voorwaarde die men bij dit thema in gedachte dient te houden: elke toepassing dient binnen de eenheidscirkel - dit is de cirkel van 360 graden met al zijn onderverdelingen (zie onder andere Is er een heilige code ingebed in ons systeem van getallen) - bekeken te worden. Wat we daar exakt mee bedoelen, zal later nog duidelijk worden.
Leonardo da Vinci's (16 eeuw v Chr.) befaamde Vitruvius-figuur waarin hij sacrale geometrie op zeer geniale wijze verwerkte. Wie weet wat hij hiermee precies bedoelde ? Een bespreking op zich waard. |
Schets van de correspondenties van het menselijk lichaam met de dierenriemtekens (hier zonder de chakra's) |
Teken-symbool voor Aries of de Ram. De corresponderende chakra is die tussen de ogen (derde oog) of het Ajna-centrum. |
Staan we even stil bij waar het in essentie om gaat bij sacrale geometrie: het principe van de zogenaamde correspondenties uit de wetten van overeenkomst. Eenvoudig gesteld: Iets komt overeen/resoneert met iets anders (op een ander niveau). Resoneren is misschien een meer moderne term. Maar het zijn de toepassingen ervan die ons herinneren aan hoe die in de praktijk tot uiting komen, in de Kosmos, de Natuur en bij onszelf. En om eerlijk te zijn, dit zijn we toch wel eventjes vergeten.
Als voorbeeld geef ik hieronder één van de welbekende correspondenties uit de astrologie die gebruikt worden om de grote lijnen van iemands levensloop in kaart te kunnen brengen. Deze onder astrologen welbekende regel luidt als volgt:
Ofwel praktischer: een draaing van de Aarde rond haar as in 24 uur is equivalent aan / correspondeert met een gans levensjaar !
- een dag voor (correspondeert met) een jaar ...
Nog anders gezegd, elke dag (24 uur) na iemands geboorte telt voor een jaar van 365 dagen. Dus als een mens gemiddeld zo'n 80-90 jaar wordt, dan is dat ongeveer 90 dagen na iemands geboorte dat de grote lijnen van iemands levenssloop al lijken vast te liggen in de horosco(o)p(en) van de eerste drie maanden na de geboorte !
Maar wie herkent hierin een regelrechte toepassing van de (vergeten) wetten van overeenkomst ?
Ben je dus 40 jaar oud, trekke dan een horoscoop van de 40ste dag na je geboorte en laat dit even interpreteren door een astroloog. Dat zijn dan de trends, de mogelijkheden die iemands levensontwikkeling voor dat jaar weerspiegelen. Combineer dat dan bijvoorbeeld met transits of met eclipsen (zoals er eentje was in Maart en eentje dat op komst is in September 2015) dan heb je toch al een mooi overzicht van het plaatje dat (in dat jaar) op je afkomt :)
Ik noem de wetten van overeenkomst met zijn correspondenties toegepast in de eenheidscirkel ook graag wel eens de "zeven mijlslaarzen" van ons denkvermogen (what's in a name ..). Men kan zich bijvoorbeeld verliezen in allerlei ingewikkelde details en daardoor het bos voor de bomen (het waarom) compleet missen (door een teveel van het analytische denken), maar als men correspondenties kan zien en toepassen, dan wordt alles samenhangend en eenvoudig. Dit vederlichte maar toch zeer krachtige "lichtvoetige denken" staat tegenover het zware en dominante "analytische denken". Waarom denkt u anders dat onze samenleving zo overbodig complex en zwaarwichtig is geworden ?
Maar let wel, het is niet de bedoeling om het het analytische denken weg te gooien of te verdoemen, maar om de eenzijdigheid ervan te benadrukken en te wijzen op de complementariteit van een intuitiever soort denken dat in de vergetelheid is geraakt maar toch springlevend is en waardoor heelheid en samenhang kan ontstaan.
Stel nu eens dat het leven en de natuur en de kosmos zich weliswaar laten analyseren maar dat dat niet de enige manier is waarop ze werken en gekend kunnen worden, maar zich creatiever en speelser uitdrukken ? Wel, dat is wat ze in oude tijden reeds bewust van waren toen het zware analytische denken nog niet domineerde (en overal zijn neus instak).
Om maar enkele voorbeelden op te sommen, zo zijn er correspondenties van de maanden van het jaar met getallen, van onze eigen leeftijd met getallen en via daar met onze individuele ontwikkeling, er zijn correspondenties van de astrologische tekens met de grote tijdperken van evolutie ... Dit wonderlijke systeem van sacrale geometrie in ruimte zowel als in tijd verdient terug onze nodige aandacht en het werd/wordt in ere hersteld in wat ik bedoel met nieuwe kosmologie.
Het hexagoon op de Noordpool van Saturnus, de zesde planeet |
Saturnus heeft ook een relatie/correspendentie met tijd zoals we later nog zullen zien en dit ganse systeem hangt op een wonderbaarlijke manier samen met onze individuele en collectieve ontwikkeling.
Sacrale geometrie binnen de eenheidscirkel (dit is een voorwaarde) is gebaseerd op de wetten van overeenkomst. Via correspondenties wordt ons de sleutel geboden tot de integratie van de hogere werkelijkheid met ons materiel bestaan. Ten minste, als men bewustzijn/geest aanvaardt als het leidinggevende principe van evolutie, evenwaardig aan materie, niet als iets dat onbewezen of bijkomstig is ..